Η άλωση της Βαστίλης

του Μανόλη Σηφάκη (Γ3)

Η Βαστίλη  ήταν φρούριο με οκτώ πύργους που χτίσθηκε το 1370, κατά τη διάρκεια του  πολέμου. Σε κρατική φυλακή τη μετέτρεψε ο Ρισελιέ, και από τότε είχε διατηρήσει κάποιον αριστοκρατικό χαρακτήρα. Μπορούσε να έχει μόνο 42 φυλακισμένους, οι οποίοι έμεναν σε ξεχωριστά κελιά ο καθένας και ήταν κατά κανόνα μόνο ευγενείς. Η Βαστίλη ήταν από τον 17ο αιώνα φυλακή ποινικών κρατουμένων. Οποιοσδήποτε πήγαινε ενάντια στον βασιλιά φυλακιζόταν και επίσης  όταν τελείωσε  η άλωση, υπήρχαν ελάχιστοι  κρατούμενοι.

Οι ταραχές  ξεκίνησαν όταν έγινε γνωστό ότι ο βασιλιάς ενέκρινε  τη μετακίνηση ελβετικών και γαλλικών ομάδων στις Βερσαλλίες κι απέλυσε τον αγαπητό στο λαό Υπουργό Οικονομικών Ζακ Νεκέρ. Οι Παριζιάνοι εξοργισμένοι οπλίστηκαν και με γρήγορους ρυθμούς άρχισαν την επανάσταση κατά του βασιλιά. Περίπου επτά χιλιάδες πολίτες εξεγέρθηκαν  και πήραν ως σύμβολο για την επιτυχία τους το κεφάλι του αρχηγού της φυλακής. Ταυτόχρονα ο βασιλιάς  επανέφερε τον Νεκέρ στην εξουσία. Στις 17 Ιουλίου επισκέφτηκε το Παρίσι και έβαλε στο καπέλο του την μπλε-κόκκινη-άσπρη κονκάρδα που συμβολίζει το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη». Τα τρία αυτά χρώματα έγιναν το εθνικό σύμβολο της Γαλλίας  αργότερα με αυτά τα χρώματα συμβολιζόταν η  γαλλική σημαία.

Τέλος ο Λουδοβίκος αρνήθηκε και πάλι να αποδεχθεί τις αποφάσεις της συνέλευσης και η νέα σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Στις 5 Οκτωβρίου πλήθη λαού μαζεύτηκαν  στα βασιλικά ανάκτορα των Βερσαλλιών και τα κατέλαβαν.

Πηγή: wikipedia