του Κωνσταντίνου Τσιούνη (Γ3)
Ο Μαρτίνος Λούθηρος ήταν Γερμανός μοναχός, ιερέας, καθηγητής
θεολογίας και ιδρυτής της Προτεσταντικής Εκκλησίας. Τα πρώτα χρόνια της ζωής
του σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης και ύστερα από επιθυμία
του πατέρα του σπούδασε νομικά το 1505. Όμως απαρνήθηκε τον κόσμο και έγινε
μοναχός στο Μοναστήρι των Αυγουστίνων Ερημιτών της Ερφούρτης. Το 1507
χειροτονήθηκε ιερέας, και κατόπιν θεολογικών μαθημάτων που παρακολούθησε
εκλέχτηκε Διδάκτωρ της Θεολογίας.
Όταν επισκέφθηκε την Ρώμη αναθεώρησε τις απόψεις του σχετικά
με την Παπική εκκλησιά και ειδικότερα με τον θεσμό των συγχωροχαρτιών και της
ειδικής για ιερωμένους «πορνείας». Ο Λούθηρος διατύπωσε τις 95 Θέσεις για να εκφράσει τις
αντιθέσεις που είχε εναντία στον παπισμό. Το έργο του μεταφράστηκε στα
Γερμανικά και στη συνέχεια κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιον του επιτετραμμένου του Πάπα. Όμως
φυγαδεύτηκε τη νύχτα από τους φίλους του.
Το 1520 ο Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Λέων Ι΄
εκδίδει τη «βούλα» η οποία καταδικάζει αρκετές από τις Θέσεις του Λούθηρου.
Όμως ο Λούθηρος, μόλις μαθαίνει ότι κάηκαν τα βιβλία του μετά από διαταγή του
Πάπα καίει και αυτός την παπική Βούλα. Ένα χρόνο αργότερα ο Λέων Ι΄ εκδίδει
δεύτερη Βούλα με την οποία τον αφορίζει. Η διδασκαλία του αρχίζει να διαδίδεται
από ιεροκήρυκες και πολλοί μοναχοί, φοιτητές και πανεπιστημιακοί τάσσονται υπέρ
της Μεταρρύθμισης.
Τον Ιούνιο του 1524 ξεσπάει ο Πόλεμος των Χωρικών ο οποίος
είχε σκοπό την μείωση των φόρων και την αποτίναξη της άρχουσας τάξης. Ο
Μαρτίνος γράφει την «Προτροπή προς Ειρήνευση» για να αποφευχθούν οι
βιαιοπραγίες από τους χωρικούς. Όμως τον αγνοούν και έτσι αναγκάζεται να γράψει
ένα φυλλάδιο με το οποίο ζητούσε από τους ευγενείς να πατάξουν το κίνημα των
χωρικών.
Το 1530 ενώπιον του Κάρολου Ε΄ συγκαλείται η «Δίαιτα της
Αυγούστας» ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα της Λουθηρανικής Εκκλησίας. Ο
Λούθηρος πεθαίνει το 1546 και εννέα χρονιά αργότερα δίνεται η ελευθερία για την
άσκηση της Αναμορφωμένης Πίστης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου