ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ

των Ιωάννας Μπεναρδή & Αννέτας Παντέλα (Γ3)

 

            Η Μαντώ Μαυρογένους  γεννήθηκε στη Τεργέστη το 1796 ή 1797 και πέθανε στη  Πάρο, τον Ιούλιο του 1840. Η ίδια ήταν αγωνίστρια και ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Καταγόταν από Ελληνική οικογένεια της Ρουμανίας, η οποία έφυγε κρυφά για την Ιταλία. Μετέπειτα εγκαταστάθηκαν στην Τεργέστη και εκεί ο πατέρας της Nικόλαος Μαυρογένης ασχολήθηκε με το εμπόριο. Διαπνεόμενη από τα ιδανικά της ελευθερίας, αλλά και με την έναρξη της Επανάστασης πήγε στην Μύκονο πατρίδα της μητέρας της και ξεσήκωσε τους κατοίκους εναντίον των Τούρκων. Με πλοία εξοπλισμένα με δικά της έξοδα, καταδίωξε τους πειρατές που λυμαίνονταν τις Κυκλάδες, κατάρτισε και εξόπλισε σώμα από συμπατριώτες της για την εκστρατεία στην Καρυστία, στην οποία και η ίδια έλαβε μέρος, και αργότερα πολέμησε στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά μαζί με το Γρηγόριο Σάλα.

            Κάτοχος της γαλλικής γλώσσας, συνέταξε συγκινητική έκκληση προς τις γυναίκες της Γαλλίας, ζητώντας τη συμπαράστασή τους στους κατεστρεμμένους από το μακρό πόλεμο  πληθυσμούς  της Ελλάδας. Για τον Αγώνα διέθεσε όλη της την περιουσία που κληρονόμησε από τον πλούσιο πατέρα της που ήταν άλλοτε σπαθάρης στη Μολδαβία ή είτε μεγαλοέμπορος στη Τεργέστη. Για τη πολεμική της  δραστηριότητα, αλλά και τις θυσίες που προσέφερε στον ελληνικό λαό συνολικά, ο Ιωάννης Καποδίστριας της απένειμε -τιμή μοναδική σε γυναίκα- το αξίωμα του επίτιμου αντιστράτηγου και της παραχώρησε κεντρικό σπίτι στο Ναύπλιο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πώς, εκτός από τη Γαλλική, μιλούσε άπταιστα την Ιταλική αλλά και την Τουρκική γλώσσα.

            Μετά όμως από την Επανάσταση, απογοητευμένη από την άτυχη ερωτική περιπέτειά της με το Δημήτριο Υψηλάντη και καταδιωκόμενη από τον Ιωάννη Κωλέττη, ξαναγύρισε στη Μύκονο και έπειτα από λίγα χρόνια πέθανε στην Πάρο πολύ φτωχή και λησμονημένη.