Από τους μαθητές: Βόλακ Σταύρο, Γκοσδή Χρήστο και Ρονιώτη Σπύρο
Ο Μαρίνος Αντύπας, γιος του Σπύρου Αντύπα, μαραγκού, γλύπτη και τεχνίτη ξύλου, και της Αγγελίνας Κλαδά, γεννήθηκε το 1872 στα Φερεντινάτα, ένα μικρό ορεινό χωριό στην Κεφαλονιά. Ο Μαρής, όπως τον φώναζαν στη πατρίδα του, είχε αρκετή τρέλα ώστε να βαφτίσει στην αυγή του 20ου αιώνα δύο κοριτσάκια με τα ονόματα Επανάσταση και Αναρχία. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Αθήνα όπου έμπλεξε με το σοσιαλισμό. Ενώ πολέμησε εθελοντικά εναντίον των Τούρκων κατά την επανάσταση του 1896 όπου και τραυματίστηκε στο στήθος και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα. Την επόμενη χρονιά ήταν ένας από του οργανωτές συλλαλητηρίου στην Ομόνοια το οποίο κατήγγειλε τις ευθύνες των μεγάλων δυνάμεων της μοναρχίας για την ήττα κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Γι’ αυτή του κίνηση συνελήφθη και πέρασε από δίκη στην οποία καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση. Όταν αποφυλακίστηκε επέστρεψε στην Κεφαλονιά και δραστηριοποιήθηκε για να δημιουργηθεί μια νέα πολιτική κίνηση, ενώ εξέδωσε την εφημερίδα “Ανάσταση” που προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις στους αριστοκρατικούς κύκλους του νησιού με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο συντάκτης της και να διακοπεί η κυκλοφορία της από το πρώτο κιόλας φύλλο. Έτσι ο Αντύπας πήγε στο Βουκουρέστι και συναντήθηκε με κάποιον θείο του τον οποίο έπεισε να αγοράσει μια μεγάλη έκταση γης στο Θεσσαλικό κάμπο. Εκεί αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εξαθλιωμένων αγροτών της Θεσσαλίας. Οι ενέργειές του προκαλούν το μίσος των τσιφλικάδων, που προσπαθούν να τον εκμηδενίσουν. Επίσης, λίγο αργότερα πήγε σαν διευθυντής και άρχισε να επεξεργάζεται προτάσεις επί του αγροτικού ζητήματος και να τις διαδίδει. Μάλιστα γι’ αυτή τη δράση δέχτηκε πιέσεις τόσο από την αστυνομία όσο και από την νομαρχία και τελικά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση με τη κατηγορία ότι επιτέθηκε στον τσιφλικά Σλήμαν ο οποίος οργάνωσε και τη δολοφονία του. Τη νύχτα της 8ης Μαρτίου 1907 δολοφονήθηκε στο χωριό Πυργετός της Ραψάνης στη Θεσσαλία. Η δολοφονία του οργανώθηκε από τους μεγαλοτσιφλικάδες της Θεσσαλίας που έβλεπαν τον Αντύπα να οργώνει το κάμπο και να μεταφέρει το επαναστατικό του μήνυμα στους Κολίγους. Εκτελεστικό όργανο των τσιφλικάδων ήταν ο Ιωάννης Κυριακός έμπιστος επιστάτης του μεγαλοτσιφλικά Σλήμαν, ο οποίος πυροβόλησε πισώπλατα με δίκαννο όπλο τον Αντύπα. Τα τελευταία λόγια που είπε ο Αντύπας ξεψυχώντας στην αγκαλιά του ξαδέρφου του Παναγιώτη Σκιαδαρέση ήταν το σύνθημα της Γαλλικής επανάστασης: “ΙΣΟΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” .
